Abstract: Introduction: The importance of multiculturalism for the development of tourism, consistently emphasized in the literature, shows the long history and rich tradition of this form of tourism. Poland has
historically been a land of transition between East and West, a land where different cultures have existed
side by side: German, Jewish, Polish, and Russian. For centuries Poland was a meeting place of different
religions and cultures and today’s landscape still shows evidence of this. The catastrophe of World War II
brought the annihilation of a multicultural society and created a homogeneity, unprecedented in our history.
Jewish heritage and urban cultural tourism: In their almost 2000-year diaspora, Jews have been
present in Poland for eight hundred years: from the early middle ages until the Holocaust, the annihilation during World War II. The Jews were distinguished from other community groups by their religion,
language, customs, art and architecture. In the interwar period of the 20th century, Poland was home to
the largest Jewish community in Europe, distinguished by its enormous cultural and intellectual vitality.
Pandemic time: The outbreak of the COVID-19 pandemic has hit the tourism sector hard, and travel
restrictions still apply to us. Therefore, it is necessary to verify the forecasts and prepare new recommendations for cultural tourism destinations during and after the pandemic.
Conclusions: Recently there has been a revival of interests in Jewish heritage and many tourists
(both domestic and foreign) want to explore Jewish culture and remaining monuments of the past.
Despite pandemic time restrictions it is also possible, however new actions and policy are required to
secure sanitary recommendations and rebuild consumer confidence.
Abstract: What is the nature of interactions between Jews and Muslims in contemporary Dubai, Berlin, and Warsaw? The purpose of the three presented case studies is to evaluate the state of affairs and identify newly emerging trends and patterns in the given trans-urban context. The methodology is based on qualitative anthropological research, emphasising an emic perspective that centralises respondents’ own lived experiences and worldviews. The main research’s findings made evident that interactions between Muslims and Jews in each examined location are, to various extents, acknowledged, and in some cases, also embody a formative part of public discourses. Perhaps the most visible manifestations of these relations are represented by the ambitious interfaith projects that were recently established in each geographical area in focus. The Abrahamic Family House (UEA), The House of One (GE), and The Community of Conscience (PL) reveal the aspirations of multi-faith religious leaders to overcome polarising dichotomies and search for common ground. One of the conclusive outcomes of the study is a somewhat diminishing impact of the Israeli–Palestinian conflict on the Jewish–Muslim relations; however, the extent differs in each destination in focus. Finally, an unpredicted observation can be made. A surfacing inclination towards embracing a joint Muslim–Jewish Middle Eastern identity was perceived
Abstract: Artykuł ten przedstawia najważniejsze wątki krytycznej debaty wokół treści wystawy stałej Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Analizując różnice między dwoma polami badawczymi – studiami żydowskimi i studiami nad relacjami polsko-żydowskimi – autor broni tezy, że wiele krytycznych głosów w debacie wynika z niezrozumienia różnic między przedmiotem badań tych dwóch pól, po części wynikającego z obecnej sytuacji – panującego nacjonalizmu i etnocentryzmu, wywierających wpływ również na polskie debaty historyczne. Domaganie się od wystawy opowiadającej tysiącletnią historię Żydów na ziemiach polskich, aby koncentrowała się głównie na stosunku społeczeństwa większościowego do Żydów, grozi popełnieniem błędu teleologii, to jest interpretowaniem wcześniejszych wydarzeń i procesów jako nieuchronnie prowadzących do Zagłady, a także pomijaniem wszystkich tych elementów dziejów żydowskich, które z perspektywy Holokaustu i badań nad antysemityzmem nie mają znaczenia. Tego rodzaju postulaty i stojące za nimi metahistoryczne założenia grożą pozbawieniem Żydów roli podmiotów w ich własnej historii. Z drugiej strony autor tekstu wskazuje na elementy narracji wystawy stałej Muzeum Polin, w których rzeczywiście w niedostateczny sposób uwzględniona została problematyka antysemityzmu jako ważnego elementu żydowskiego doświadczenia i kluczowego czynnika dziejów Żydów w Polsce. Przywrócenie rzeczywistego dialogu i komunikacji pomiędzy przedstawicielami studiów żydowskich i badaczami relacji polsko-żydowskich, przy zachowaniu autonomii tych dwóch pól i zrozumieniu różnic pomiędzy nimi, jest też istotne z punktu widzenia niewątpliwych zagrożeń w postaci prób wykorzystania Muzeum Polin w budowie upolitycznionych, bezkrytycznych wizji historii Polski i stosunku Polaków do Żydów.
