Abstract: ο ανά χείρας βιβλίο συνιστά μια απόπειρα διερεύνησης της ελληνο-εβραϊκής ταυτοτικής αναφοράς στο πλαίσιο της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, αφού η μοντέρνα εκδοχή της εβραϊκότητας ξεδιπλώνεται με ορόσημο την νεωτερικότητα. Μέσα από την εκπόνηση μιας επιτόπιας εμπειρικής έρευνας επιδιώκεται η διερεύνηση, αφενός του τρόπου με τον οποίο οι Έλληνες/δες Εβραίοι/ες αυτο-προσδιορίζονται, όσον αφορά την ατομική και συλλογική διάσταση της εθνικής, εθνοτικής και θρησκευτικής τους ταυτότητας, αφετέρου του τρόπου με τον οποίο διακλαδώνονται και συμπλέκονται οι μεταλλαγές και οι μεταμορφώσεις αυτής της ταυτότητας με ορόσημο το Β' Παγκόσμιο πόλεμο.
Η έρευνα εστιάζει συγκριτικά, στις Ισραηλιτικές Κοινότητες των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και του Βόλου, και επιχειρεί να απαντήσει στα ακόλουθα ερωτήματα. Πως βλέπουν τον εαυτό τους οι Έλληνες/δες Εβραίοι/ες: ως θρησκευτική μειονότητα, ως εθνοτική ομάδα ή απλώς ως κανονικά και πλήρη μέλη της ελληνικής κοινωνίας; Πως αντιλαμβάνονται την ιουδαϊκή τους ταυτότητα: ως θρησκευτική πίστη ή ένταξη, ως τήρηση των ιουδαϊκών τελετουργικών και εθίμων ή ως εθνο-πολιτισμική παράδοση; Ποιες είναι οι επιρροές της μεταβαλλόμενης (εκκοσμικευόμενης) ελληνικής κοινωνίας στην ελληνο-εβραϊκή ταυτότητα; Ποιο ρόλο παίζει το Ισραήλ στην ταυτοτική τους αναφορά; Πως βλέπουν τους μη Εβραίους, Έλληνες συμπολίτες; Με τη χρήση ποιοτικών και ποσοτικών μεθοδολογικών εργαλείων, μέσα από μια συγκριτική προοπτική τριών γενεών από το τραυματικό γεγονός του Ολοκαυτώματος, εξετάζονται οι εκφράσεις και οι συνιστώσες, οι υποδηλώσεις και οι συνισταμένες, οι διαφοροποιήσεις και οι περιδινήσεις του ταυτοτικού αυτο-προσδιορισμού των Ελλήνων/δων Εβραίων, στη συνεχώς μεταβαλλόμενη και κατά επίπεδα εκκοσμικευμένη, ελληνική κοινωνική πραγματικότητα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
